In de zaak tegen oorlogsmisdaden, gepleegd door de japanners betreffende het verzorgen van zieken gevangenen in Fukuoka kamp No#2. (Vertaald door Gerrit Breet)

I, Deryck, Ralph Syred, M.R.C.S., L.R.C.P., Voormalig gediend als tijdelijk chirurg Luitenant bij de Engelse Marine Reserve. Met als permanent woonadres, High Wycombe, Buckinghamshire.

Eed afgelegd verklaar ik het volgende:

(1)  Op 14 juli 1941 was ik ingedeeld als reserve officier en tijdelijk chirurg bij de Engelse Marine. Mijn eerste plaatsing was de HMS, Encounter in Singapore. Op 13 januari 1942. Dit schip werd tot zinken gebracht in de Javazee op 1 maart 1942. Ik werd gered uit zee en gevangen genomen door de Japanners op 2 maart 1942.

(2)  We werden meegenomen naar Makassar op het eiland Celebes, waar ik verbleef voor een periode van ruim 7 maanden. Hierna werd ik door de “ASAMA MARU”verplaatst naar Japan. Op 24 oktober 1942 kwam ik aan in Japan op het eiland “KOYAGI- SHIMA”. Waar ik gevangen werd gehouden in een gevangenis die later Fukuoka No 2 werd genoemd.

(3)  Tijdens mijn plaatsing in dit kamp heb ik altijd als arts gewerkt, tot 25 januari 1945. op deze datum werd ik geschorst, volgens mij door de commandant Nozake. De reden van schorsing was, dat ik meer tijd besteden aan krijgsgevangenen die patiënt waren dan aan de Japanse. Dit was naar voren gebracht door de Japanse arts Matsumura. Op 2 februari werd ik wederom aangesteld in de ziekenboeg als arts.

(4)  Bij onze aankomst in het kamp verbleef dokter Waisfisz permanent in de ziekenboeg als hoofd arts. Hij was van het Nederlandse leger en werkte nauw samen met de Japanse arts. Samen met twee Nederlandse artsen van de Marine Luitenant Nieuwenhuis en Huisman rouleerden we om dienst te draaien op de scheepswerf als arts. Onze taak daar was om terplekke noodgevallen te verzorgen. Ook moesten we de wonden verzorgen van de gevangenen die toch door de japanners aan het werk gestuurd werden, deze mannen werd verzorging in het kamp geweigerd.

(5)  In het begin was in ons kamp geen ziekenhuis, in het kamp waren eerst 1000 gevangene geplaatst maar later werden dit er 1300. In begin 1943 werd een kamer vrijgemaakt om als ziekenzaal te dienen, later werden nog twee kamers vrijgemaakt.

(6)  De ziekenhuis voorzieningen waren erg primitief, met weinig warmte een kleine kolen kachel was de enige warmte bron. De Japanners stelden te weinig mensen ter beschikking om de patiënten te ondersteunen. Voor de zieken gevangenen werd geen extra voeding ter beschikking gesteld gedurende de winter van 1943, hun rantsoen werd zelfs gehalveerd. Pas veel later werd voor sommige zieken een uitzondering gemaakt.

(7)  In de winter van 1943 waren er zeer weinig medische middelen beschikbaar voor de gevangenen. Later toen in het kamp rode kruis middelen werden geleverd hielden de Japanners het grootste gedeelte achter, toen bij de capitulatie deze voorraden werden vrijgegeven, kregen we 13 houten kratten met medische materialen. Naar mijn mening is het niet uitreiken van deze medische middelen er de oorzaak van dat gevangenen ernstiger ziek werden en ook overleden en moeten we de Japanse arts Matsumura en de commandant van het kamp Nozake hiervoor verantwoordelijk houden. Dokter Waisfisz en dokter Reinman, arts uit Amerika verzochten regelmatig om verstrekking van deze voorraden.

(8)  In gevallen waar een zware operatie nodig was werden deze uitgevoerd in een ziekenhuis op de scheepswerf door Japanse artsen. In sommige gevallen mocht een eigen verpleger deze patiënt verzorgen maar er mocht geen arts in dit ziekenhuis werken.

(9)  Dokter Nieuwenhuis, probeerde op de werf allerlei middelen te vinden om medicijnen en verbandmiddelen zelf te fabriceren en alle andere artsen die op de werf werkten deden aan “zwarte handel” en probeerde bij de Japanners verdovende middelen te krijgen.

(10)  Een kleine houten hut op de werf werd gebruikt als medische verzorgings post. Ernstige ongevallen werden verzorgd in het lokale ziekenhuis. Als op de werf gevangenen aan het werk waren was er altijd een arts van dienst aanwezig op deze post.

(11)  Ongeveer 1 of 2 keer per week liet de Japanse arts alle zieken aantreden om te controleren of ze werkelijk ziek waren. De POW arts van dienst moest dan uitleggen waarom een patiënt ziek was en niet kon werken. Meestal was Matsumura redelijk tijdens deze gesprekken. Maar soms liep hij rond in het kamp s’avonds en vertelden deze zieken gevangenen om zich gereed te maken om te werken de volgende dag, zonder enige verdere uitleg of onderzoek. Een situatie deed zich voor op 8 januari 1944 toen een gevangenen met de naam [-] Samuel Green Engelse Marine No D/JX238072, die leed aan koorts en aan het werk werd gestuurd door Matsumura. Volgens mijn mening was Green absoluut niet in staat om te werken. Op de zelfde dag werd de gevangenen met de naam, Frederick Whitaker Thompson van de Engelse Marine, die leed aan een [-] ontsteking en moeite had met ademhalen en koorts had ook naar de werf gestuurd door Matsumura om te werken.

(12)  Op 8 januari 1944 werden een aantal zieken door Matsumura aangewezen om te gaan werken de volgende dag. Zelf had ik de volgende dag dienst op de scheepswerf en pikte 12 personen tussen de gevangenen uit en gaf aan dat deze mensen te ziek waren om te werken. Deze mensen werden terug gemarcheerd naar het kamp voor de middag. Ik kan mij herinneren dat ik deze mensen geknield zag zitten in een koude greppel en dat Matsumura daar langs liep. Ik hoorde dat een Japanse ziekenverpleger met de naam “KUROIWA” die ook wel Donald Duck werd genoemd deze opdracht had gegeven, maar er bestaat geen twijfel dat Matsumura hiervan af wist. Deze mensen moesten een uur lang geknield blijven zitten en werden daarna in het kamp aan het werk gezet, waar ze zakken met zand moesten tillen die waren gevuld uit een modder poel. Een van de gevangene die hierbij betrokken was is machinist eerste klasse Edward John Anderson van de Engelse Marine. Hij had een zeer groot abces in zijn nek en een temperatuur van boven de 100 graden Farenheit al enge dagen voor en na het incident en bezweek bijna tijdens deze werkzaamheden.

(13)  Tijdens mijn aanwezigheid in dit kamp Fukuoka 2 waren er 72 doden onder de gevangenen in een tijdsbestek van 3 jaar. Dit waren 26 Engelse, 5 Amerikaanse en ik geloof 41 Nederlanders. Van de 26 Engelse verleed een derde aan Longontsteking een derde aan Beriberi, dysenterie en tuberculose de overige overleden tijdens ongevallen op de scheepswerf. Over de gevallen van ziekte kangezegd worden dat deze meerderheid niet was overleden als hun goede medische verzorging was toegestaan. Veel ongevallen op de scheepswerf waren niet gebeurd als de burger die daar de leiding had met de naam, “KAWINAMI”de normale veiligheidsvoorzieningen had getroffen.

(14)  Bijgevoegd aan mijn verklaring zit een ongetekende kopie van de brief, die aangeboden is aan de kamp commandant van het Fukuoka kamp No2 en gedateerd op 4 augustus 1944 door tussenkomst van de tolk WATANABE ter vertaling. Deze brief identificeer ik als de brief door de artsen opgesteld en ondertekend.

(15)  De brief is door mij opgesteld in een poging om de medische voorzieningen in het kamp te verbeteren. Het beschrijft in detail de gebeurtenissen in de ziekenboeg onder leiding van Luitenant Matsumura. Matsumura was de Japanse arts die de leiding had in de ziekenboeg en het was mijn bedoeling om de Amerikaanse arts Reinman, voor te dragen om de leiding van de ziekenboeg over te nemen van de Nederlandse arts Waisfisz. Dokter Reinman was sinds 25 maart 1944 in het kamp, maar hem werd geweigerd om medische verzorging te verlenen.

(16)  De brief die origineel door mij was opgesteld werd overhandigd aan de tolk WATANABE en door hem geweigerd om te vertalen. Een aangepaste versie van de brief die zowel door dokter Reinman, Nieuwenhuis en Waisfisz is ondertekend is overhandigd aan een Nederlandse tolk Luitenant Budding die hem weer overhandigde aan de Japanse tolk “WATANABE”.

(17)  Ik geloof stellig dat een vertaling van de brief de commandant Nozake heeft bereikt en via hem de Japanse arts Matsumura, rond 12 augustus 1944, want kort hierna werd een overleg gepleegd tussen de commandant, dokter Reinman en Waisfisz met als resultaat dat dokter Reinman de leiding kreeg in de ziekenboeg.

(18)  Het was een duidelijke verbetering toen dokter Reinman de leiding kreeg en voor korte periode verbeterde de situatie voor de gevangenen. Rond kerstmis 1944 wilde dokter Matsumura niets meer te maken hebben met dokter Reinman en wilde alleen maar zaken doen met dokter Waisfisz. Het resultaat hiervan was dat de behandelingen erger werden dan ze ooit geweest waren. Het was op dit moment dat ik voor een periode van een week geschorst ben (zie punt 3).

(19)  Ik bleef in dit kamp tot na de oorlog tegen Japan en keerde daarna terug naar Engeland. Waar ik werd gedemobiliseerd in september 1946.

Gezworen te: Parliament straat 46 Westminster.
In de staat: Londen.
Op: 16 april 1947
/S/ D.R. Syned